بسم الله الرحمن الرحیم

شرح القاب امام رضا(علیه السلام):

القاب امام رضا(علیه السلام):

رضا: خالق و خلق، دوست و دشمن ، از او راضی بودند.

صابر: صبر در ابتلاء به مأمون عباسی.

رضیّ: رضا به رضای خداوند عزیز.

وفیّ: وفادار به عهد خداوند سبحان.

صادق: راست گفتار.

صدیق: راست کردار.

قرّة اعین المؤمنین: چشم اهل ایمان روشن به مجلس مناظره او با علمای مذاهب مختلف شد.

غیض الملحدین: کفار و ملحدین را با مناظره بیچاره کرد.

کافی الخلق: کفایت کننده خلق در دنیا و آخرت.

ربّ السّریره: صاحب تخت امامت و ولایت.

نورالهدی: علم و حلم او نور هدایت الهی بود.

سراج الله: وجود ایشان چراغ راه خداوند(جلّ و علی) است.

در این فرصت کوتاه به شرح لقب سراج الله می پردازیم.

سراج:

در چراغ دو جهت جمع است 1/نور     2/حرارت

خداوند حکیم در قرآن سراج را به خورشید نسبت داده است. آنجا که می فرماید: (وجعل الشمس سراجا)سوره نوح آیه 16.

آری آن خوشید منظومه ملک است و کارش پرورش معادن طبیعی.

امّا خورشید منظومه ملکوت و آفتاب عالمتاب انسانیت، پیامبر اعظم صلوات الله علیه وآله هستند که کارشان پروراندن مکارم اخلاق انسانی و استخراج معادن فطرت است. به حکم آیه 45و46سوره مبارکه احزاب: (یا ایها النبی انا ارسلناک شاهدا و مبشرا ونذیرا 45 و داعیا الی الله بإذنه وسراجا منیرا46)

وپیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در حدیثی فرموده اند: (ستدفن بضعة منّی بأرض خراسان) یعنی نور علم و حرارت ایمانی که در وجود خاتم پیامبران بود از نفس نفیس علی بن موسی الرضا علیه السلام می تابد.

اضافه سراج به الله:

از آنجا که الله مستجمع جمیع اسماء حسنای خداوند است، می توان گفت وجود ذی جود امام رضا علیه السلام ، مقام جمع الجمع و اسم اعظم و آیت عظمی و حجّت کبرای خداوند سبحان است.

و کمال خلقی در حلم و بردباری حضرت نمایان است . در حالیکه در انسانهای معمولی می بینیم که مثلا در هر مرحله از حلم در برابر شدائد در مقابل مافوق آن شدّت یا شدائد ، در می ماند.

و کمال علمی ایشان در مناظرات و علم و دانش لدنی ایشان نمود دارد که باز در مورد انسانهای معمولی که در هر مرتبه از علم که باشند نسبت به شاخه های دیگر همان علم یا علوم بالاتر جاهلند و به درک آن نائل نشده اند.

از این جهت است که خلاء علم و حلم آدمی پر شدنی نیست. زیرا هر بیننده ای، به نور شمع و چراغ یا آفتاب و ماه می بیند. امّا امام رضا علیه آلاف التّحیّة والثّناء به نور خدا می بیند. همانطور که رسول مکرّم صلی الله علیه وآله به فرزندش امام حسین علیه السلام فرمودند:

 [علیٌّ ابنک الذی ینظربنورالله ویسمع بتفهیمه وینطق بحکمته، یصیب و لا یخطی و یعلم ولا یجهل  قد ملأ حلما و علما]

آن علی ای که پسر توست، نگاه می کند به نور الهی، به فهماندن خدا می فهمد، و به حکمت خدا می فهمد و در نظر صائب و درست او خطا نیست، در علم او جهل راه ندارد و ظرفیت وجود او از حلم و علم پر شده است.

آری امام الرّؤوف در اثر کمال عبودیت وتقدیروقدرشناسی خدا طبق آیه 91 سوره انعام  ( وما قدروالله حقّ قدره … ) و کمال تقوای پروردگار و عمل به آیه 102 سوره آل عمران که فرموده است:(یا ایّها الّذین آمنوا اتّقوالله حقّ تقاته…)،ظرفیت وجودشان لبریز از علم و حلم شد با عقلی منور به نورخدا و اراده ای فانی در اراده حیّ قیّوم، شایسته لقب سراج الله شد. 

صلوات خاصه امام رضا (علیه السلام)

اللهم صل علی علی بن موسی الرضا المرتضی الامام التقی النقی و حجتک علی من فوق الارض ومن تحت الثری الصدیق الشهید صلاة کثیرة تامّة ذاکیة متواصلة متواترة مترادفة کافضل ما صلّیت علی احد من اولیائک.