بسمه تعالی

جوان، جولانگاه جوانه زدن است .

آب را چه معنا کردی برای جوانت؟

(مهریه مادر؟) در این صورت قطره ای حلّ شده در اقیانوس مهر است وشکرنعمتش، اشک بر حسین بن علی و فاطمه سلام الله علیهم اجمعین.

یا رودخانه ای سر به بالا؟ و در این وادی سرگردان و حیرت زده گوید : چه کنم؟ چه کنم؟

برای نهالت خاک را چه تعبیر کردی؟

(ابهت بوتراب؟) که باید چون کوه استوار و چون مهد آرامش بخش بود.

یا ذلّت پذیری و به خاک ذلّت نشستن و راضی بودن بلکه افتخار کردن به این مقام؟

باد را در کدام معبر نشاندی؟

(نفخه روح خدا؟) تا از هوای کوی دوست میل دیگرش نباشد و هیچ بادی نلرزاندش.

یا (باد های فتن )را جلوه گر کردی و  همچون ماهی در دستت نمی ماند.

جولانگاه آتش در این نهال نوپایت کجاست؟

جهل و دوری از آن؟ دشمن و تبری از آن؟ که باید مجهز شود به علم وتاکتیک و تکنیک

یا جنسیت موجودی برتر از انسان یعنی: (شیطان)؟  که در این فقره، آتش سوزاننده نیست بلکه ذوب کننده بسوی هدف والای جوانت(شیاطین جنّ و انس) خواهد بود.

پای ما لنگ است و منزل بس دراز
دست ما کوتاه و خرما بر نخیل

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم