یا فاطمةالزهرااغیثینی

بسم الله الرحمن الرحیم

آیه 8 سوره انفطار((فی أیّ صورة ما شاء رکّبک))
 امام حسن(علیه السلام) در تفسیرآیه می فر مایند:[ خدای سبحان علی بن ابیطالب(علیه السلام) را در صلب ابیطالب به صورت محمد(صلی الله علیه وآله) آفرید به همین خاطر شبیه ترین مردم به رسول اکرم امیر المؤمنین است.و حسین( علیه السلام ) شبیه ترین مردم به فاطمه زهرا (سلام الله علیها) است و من شبیه ترین مردم به حضرت خدیجه (علیها سلام) هستم.
امام حسن(علیه السلام) تلویحا در کلامشان به لزوم الگوی عملی داشتن در اعمال و رفتار را بیان می دارند.واین یعنی با هدف زندگی کردن.
 

روزی عثمان در کنار مسجد نشسته بود فقیری به سراغش آمد و از او کمک خواست عثمان به فقیر 5 درهم داد.
فقیر گفت مرا نزد کسی راهنمایی کن که بیشتر کمک کند.
عثمان گوشه ای از مسجد را نشان داد که امام حسن(علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام) و عبدالله جعفر نشسته بودند وبه فقیر گفت نزد آنها برو که حتما بیشتر کمک خواهند کرد.

وقتی فقیر محضر آنها حاضر شد و درخواست کرد. امام حسن(ع) فرمود: ((ان المسألة لا تحل الا فی احدی ثلاث:ا_ دم مفجّع 2_ دِین مقرع 3_فقر مدقع. ففی ایها تسأل؟)) درخواست کردن مگر در یکه از سه حالت حلال نیست:دیه سنگینی داشته باشی که از عهده ات خارج باشد، بدهی کمر شکنی داشته باشی، چنان تنگدستی به تو روی آورده باشد که دستت به جایی نرسد..
فقیر گفت بی شک یکی از این سه چیز بر من روی آورده.
سپس امام حسن(ع) 50 دینار و امام حسین(ع) 49 دینار و عبدالله جعفر 48 دینار به فقیر هبه کردند.
در بازگشت به عثمان ماجرا را گفت وگفت تفاوت هبه تو با امام(ع) در این بود که تو بدون آگاهی از موقعیت من به من بخشیدی ولی…
عثمان گفت: این خاندان کانون علم و حکمت اند.

درسی که از این قول و فعل معصوم(ع) و اصحابش میتوان گرفت این است که:
اولا: با پرسش امام(ع) باعث می شود فقیر عادت به درخواست از دیگران نکند. بلکه در فراخی بال و گشاده دستی خود نیز به دیگران کمک کند.
ثانیا: در بخشش احترام بزرگتر در مقدار و شروع حفظ شود. نه اینکه در کار نیک هم به قصد کم کردن روی طرف مقابل بیشتر ببخشیم یا زودتر . که اینکار شاید اجر آن را کم ویا حتی از بین ببرد.

خدایا مارا در احسان نیکو  موفق گردان و جزء لیست محسنین قرار ده.
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم.
اللهم صل علی فاطمة وابیها وبعلها وبنیها وسر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک

 بسم الله الرحمن الرحیم

درآیه 29سوره فتح، می خوانیم:
 ((محمد رسول الله والذین معه اشداء علی الکفار رحماءبینهم تراهم رکّعا سجّدا یبتغون فضلا من الله ورضوانا سیماهم فی وجوههم من اثر السجود ذلک مثلهم فی التورات ومثلهم فی الانجیل کزرع اخرج شطئه فأزره فاستغلظ فاستوی علی سوقه یعجب الزراع لیغیظ بهم الکفار وعد الله الذین امنوا وعملو الصالحات منهم مغفرة و اجرا عظیما))
ایمان یعنی نشانه و مومن یعنی نشاندار، یعنی اسم با مسمی یکی بودن
در ایه شریفه محمد(صلی الله علیه وآله) و یارانش به صفاتی مزین شده اند، که در ابتدای دعای افتتاح، خدای تبارک و تعالی به آن صفات خوانده شده است:
((اللهم انی افتتح الثناء بحمدک….و ایقنت انک انت ارحم الراحمین فی موضع العفو و الرحمة و اشدّ المعاقبین فی موضع النکال و النقمه))
مَثَل محمد (صلّی الله علیه وآله)و یارانش، در تورات، به ظاهر این نشان اشاره دارد و می گوید در سیمای پرچمدار و مشایعان ایمان، سختگیری برکفار و سهل گیری بر مومنان جهت کسب رضوان الهی موج می زند.
و این مَثَل در انجیل، نظر به وجه باطنی نشانداری این گروه دارد زیرا به دانه ای تشبیه شده که اتحاد و همبستگی ریشه ای آنها را می رساند که در ابتدا ( مومنان نزدیک) نازک( رحمة) سپس قدرت یافته و برساق خود می ایستند(در مقابل دشمنان) تا جاییکه کافران را به خشم  (استغلاظ) می آورند.
دعای افتتاح معرفی می کند:
((اللهم صل علی محمد عبدک و رسولک وامینک وصفیک و حبیبک و خیرتک من خلقک و حافظ سرّک و مبلغ رسالاتک)) أمین مأمن أیمان، محمد(ص) برگزیده شده و امانت، سرّی است که پیامبر حافظ آن است.
شاهد سرّالهی در صلوات خاصه حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) است:
((اللهم صل علی فاطمة و ابیها وبعلها وبنیها و سّر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک))
ای نشان از امین مامن ایمان،
الا که راز خدایی خداکند که بیایی
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

 بسم الله الرحمن الرحیم

آیه 1و 2و 3 و تمام سوره مبارکه نبأ:[ عم یتسائلون* عن النبأ العظیم* الذی هم فیه مختلفون……رب السماوات والارض وما بینهما الرحمن لا یملکون منه خطابا* یوم یقوم الروح والملائکة صفا لا یتکلمون الا من أذن له الرحمن و قال صوابا*…]
آن روز که روز داوری است ، ازچه می پرسند؟ در چه چیزی اختلاف کردند؟ خبر عظیم چیست؟

زمین را مهد آسایش انسان قرار دادیم.
کوهها را همچون میخهایی استوار ونگه دارنده.
وشما را زوج آفریدیم.
و خواب را مایه ی آرامشتان.
وشب را پوشش و ساتر.
وروز را مکسب کاسبان معاش.
و هفت آسمان و چراغی تابان ، آب، دانه، باغهای پردرخت؛
تاروز موعود از چه پرسیده شود؟ چه کسانی خبر عظیم را تکذیب و چه کسانی تسلیم شدند؟
جزای آنها چیست؟ عذابی زایا؟ یا بخششی بی حساب؟ مگر خبر چه بود؟

باز از دعای افتتاح مدد می گیریم:[ اللهم وصل علی علیّ امیر المؤمنین و وصیّ رسول رب العالمین عبدک و ولیک و اخی رسولک و حجتک علی خلقک و آیتک الکبری و النبا العظیم ]

روح قیام کرده و ملائکه به صف ایستاده اند و هیچکس کلامی بر زبان نمی راند.((یوم یقوم الروح والملائکة صفا))
در آن روز کسی را یارای سخن گفتن در برابر خدای رحمن، نیست.(( لا یتکلمون ))

مگر مأذون از سوی پرورد گار حکیم که حکمش تنفیذ شده باشد( حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه وآله) ). ((الّا من أذن له الرحمن))
وچیزی نمی گوید مگر آنچه تصویب شده است.((وقال صوابا))

وآن قانون مصوب وآن خبر عظیم تنفیذ حکم ولایت و امامت امیر المؤمنین علی ابن ابی طالب است.

هم حق و هم میزان علی است

هم نور و هم فرقان علی است
آری ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند تا تو حقّ نمک آل محمد بدهی.))

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

هوالاول

آیا می دانید؟
آیا می دانید این آیه در رابطه با رجعت و برقراری عدالت آخرین منجی بشریت است؟
آیه 54 سوره مریم[ واذکر فی الکتاب اسماعیل انه کان صادق الوعد و کان رسولا نبیا ]
مقصود از کتاب درآیه قرآن است.
و اسماعیل در آیه، اسماعیل بن حزقیل یکی از انبیاء الهی است که به طرز فجیعی به دست قوم شقی خود به قتل رسیده است.
این قوم جاهل که در جهل خود( کالانعام بل هم اضل ) بودند پوست سرو صورت نبی خدا را کندند.
از طرف خدا وحی آمد که آنها را نفرین کن تا عذاب بر سرشان نازل شود.
این پیامبر صدیق خدا می فرماید: پروردگارا مگر نه این است که با انبیاء خود میثاق گرفتی که در روز رجعت، به یاری مولودی از نسل آخرین پیامبرت بشتابیم؟و او را در برقراری عدالت همراهی کنیم. وآیا من یکی از انبیا نیستم؟

«وَاِذْ اَخَذْنا مِنَ النَّبِیِّینَ مِیثاقَهُمْ وَمِنْکَ وَمِنْ نُوح وَاِبْراهِیمَ وَمُوسى وَعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ وَاَخَذْنا مِنْهُمْ مِیثاقاً غَلِیظاً».آیه7 سوره احزاب

به این ترتیب، نخست تمام پیامبران را در مساله «میثاق» مطرح مى کند، سپس از پنج پیامبر اولوا العزم نام مى برد که در آغاز آنها شخص پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) به خاطر شرافت و عظمتى که دارد آمده است، و بعد از او چهار پیامبر «اولوا العزم» دیگر، به ترتیب زمان ظهور(نوح و ابراهیم و موسى و عیسى(علیهم السلام)) ذکر شده اند

 خداوند از پیامبرانش پیمان گرفته است مبنی بر ادا کردن مسئولیت تبلیغ و رسالت و رهبرى و هدایت مردم در تمام زمینه ها و این که همه انسانها را قبل از هر چیز، به سوى توحید دعوت کنند، و اینکه یکدیگر را تأیید نمایند، به این معنا که پیامبران پیشین، امت هاى خود را براى پذیرش پیامبران بعد، آماده سازند، و پیامبران بعد، دعوت پیامبران پیشین را تصدیق و تأکید نمایند. خلاصه دعوت همه به یک سو باشد و همگى یک حقیقت را تبلیغ کنند، و امت ها را زیر پرچم واحدى گرد آورند

آری پیامبر خدا از خدا می خواهد باقومش در روز رجعت برگردند تا انتقام خود را از آنان بگیرد. و به امت واحده بپیوندد.
پیامبران و اولیاء الهی منتظرند و لبیک گو
ایها المنتقمون لبیک
لبیک یا مهدی

هو الآخر